Μπορεί όλοι να δοκιμάζονται στη χώρα από την κρίση, η μόνη, όμως, που σίγουρα δεν καταλαβαίνει από κρίση είναι η Αττική Οδός, ένα πραγματικό χρυσωρυχείο για τους μετόχους της, οι οποίοι έχουν συνάψει μια μονοπωλιακή αποικιακού τύπου σύμβαση με το ελληνικό κράτος, η οποία παραμένει ακλόνητη, αν δεν ενισχύεται κιόλας, από την κυβέρνηση Τσίπρα–Καμμένου.

Χρήμα με… τη σέσουλα μοιράζει και φέτος στους μετόχους της η Αττική Οδός, καθώς η μικρή αύξηση των εσόδων, σε συνδυασμό με τη μείωση του δανεισμού και των χρηματοοικονομικών εξόδων βελτίωσαν σημαντικά την κερδοφορία και τις λειτουργικές ταμειακές ροές της.

Η γενική συνέλευση των μετόχων της, η οποία πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Ιούνιο, ενέκρινε την πρόταση της διοίκησης για διανομή μερίσματος, ποσού ύψους 68,47 εκατ. ευρώ, που αντιστοιχεί σε 28,93 ευρώ ανά μετοχή.

Τη μερίδα του λέοντος θα πάρει η Άκτωρ Παραχωρήσεις καθώς ελέγχει το 59,24% του μετοχικού κεφαλαίου της Αττικής Οδού και την ενοποιεί. Ακολουθούν J&P ΑΒΑΞ +5,52% Άβαξ ( 20,8%), ΕΤΕΘ (10,02%), Τράπεζα Πειραιώς (9,88%) και Egis Projects ( 0,04%).

Πέρσι, η εταιρεία διένειμε στους μετόχους της 69,9 εκατ. ευρώ. Από το παραπάνω ποσό τα 52,3 εκατ. ευρώ αφορούσε σε μέρισμα χρήσης 2015 και τα 17,3 ήταν προμέρισμα έναντι κερδών της χρήσης 2016. Η τακτική της διανομής προμερίσματος είναι πιθανόν να χρησιμοποιηθεί και για τη φετινή χρήση.

Με το δανεισμό να μειώνεται γρήγορα και τις λειτουργικές ταμειακές ροές να ανέρχονται σε 84 εκατ. ευρώ ετησίως (σ.σ επίδοση 2016) η Αττική Οδός μεταμορφώνεται σε εταιρεία «παραγωγής» ελεύθερων ταμειακών ροών.

Πέρσι οι πωλήσεις σημείωσαν μικρή άνοδο φθάνοντας στα 171,2 εκατ. ευρώ ( 162,7 εκατ. ευρώ το 2016) με το κόστος πωληθέντων να παραμένει σταθερό. Αποτέλεσμα ήταν να βελτιωθεί το μικτό περιθώριο κέρδους, εξέλιξη η οποία σε συνδυασμό με τη μείωση των χρηματοοικονομικών εξόδων κατά περίπου 43% οδήγησε τα κέρδη προ φόρων στα 63,7 εκατ. ευρώ από 50 εκατ. ευρώ το 2015. Τα κέρδη μετά από φόρους εκτινάχθηκαν στα 44,7 εκατ. ευρώ από 29,2 εκατ. το 2015.

Η εταιρεία έχει μακροπρόθεσμα δάνεια 64 εκατ. ευρώ και βραχυπρόθεσμα 22,3 εκατ. ευρώ με τα ταμειακά της διαθέσιμα στο τέλος 2016 να ανέρχονται σε 194 εκατ. ευρώ. Μέρος των ταμειακών διαθεσίμων ( 94,13 εκατ) είναι τοποθετημένα σε ομόλογα ΕΤΕπ και EFSF.

Η βελτίωση της κερδοφορίας και της μερισματικής απόδοσης δημιουργεί ευνοικές συνθήκες για την «υποχρεωτική» αποεπένδυση της Τράπεζας Πειραιώς. Η τελευταία βάσει του πλάνου αναδιάρθρωσης υποχρεούται να πωλήσει το 9,88% του μετοχικού κεφαλαίου της Αττικής Οδού.

Κατ αρχήν ενδιαφέρον, όπως αποκάλυψε η στήλη Χαμαιλέων,εκδηλώνεται, τόσο από κατασκευαστικές όσο και από private equity funds. Το πώς θα εξελιχθεί όμως εξαρτάται από το αν προχωρήσει το business plan που έχει εκπονήσει η εταιρεία ως και το 2022.

Κ.Τ

πηγή iskra.gr

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΛΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΑΞΙΚΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΔΕΘ 2017

Ένα χρόνο μετά την μεγάλη συγκέντρωση της Καμάρας και τη διαδήλωση της ΔΕΘ το 2016, το εργατικό και λαϊκό κίνημα της πόλης μετράει βήματα ταξικής συσπείρωσης, αγώνων και νικών σε επιμέρους μάχες.

Η περσινή διαδήλωση, πιάνοντας το νήμα από σημαντικούς αγώνες όπως το πολύμορφο κίνημα ενάντια στα μνημονιακά μέτρα, την μάχη της Χαλκιδικής ενάντια στην el dorado, την εργατική χειραφέτηση της ΒΙΟΜΕ, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την αναγκαία συνέχεια με βήματα στην ταξική ανασυγκρότηση.

Το “μπλοκ της Καμάρας” αποτύπωσε ένα ευρύτατο φάσμα συσπείρωσης ταξικών και αγωνιστικών δυνάμεων, σωματείων και αγωνιστικών συλλογικοτήτων με ποικιλία εμπειριών και στόχων. Ακόμα όμως κι από άλλους δρόμους κοινή είναι η αγωνία για τη συγκρότηση άλλου κέντρου αγώνα στο επίπεδο του μαζικού κινήματος.

Αταλάντευτη είναι η στόχευση για περιεχόμενο και αγώνες που δεν θα ακολουθούν την πεπατημένη του αστικοποιημένου και κυβερνητικού συνδικαλισμού της ήττας, που θα ετοιμάζουν δυνάμεις, θα εκφράζουν τις πιο ανήσυχες και ριζοσπαστικές τάσεις αγώνα μέσα στους εργαζόμενους. Θα ξεφεύγουν από τις «συμβολικές κινήσεις», την άσφαιρη διαμαρτυρία, θα εμπνέουν και θα έχουν συνέχεια, θα χτίζουν μια νέα αγωνιστική ταξική ενότητα. Θα εκφράζουν τη διάχυτη αγανάκτηση και οργή των εργατικών λαϊκών στρωμάτων ενάντια στο μνημονιακό καθεστώς που επιβάλλουν κυβερνήσεις και κεφάλαιο. Είναι προφανώς και αυτό αναντίστοιχο των απαιτήσεων της εποχής και έχει κάνει μικρά και ανολοκλήρωτα βήματα στη κατεύθυνση ανάπτυξης μαζικών αγώνων.

Ωστόσο στην παρούσα συγκυρία, μέσα στην κατάσταση εκφυλισμού του αστικοποιημένου συνδικαλισμού δείχνει να συσπειρώνει με σταθερό τρόπο ένα μπλοκ αγώνα και στις επιμέρους μάχες:

• στους αγώνες σε δύσκολους κλάδους του ιδιωτικού τομέα (εμπόριο, επισιτισμός) όπως η κυριακάτικη αργία, οι απολύσεις, τα εργατικά ατυχήματα/δολοφονίες κ.α.,

• στους επίμονους αγώνες στην εκπαίδευση, την υγεία, τους δήμους με μάχες ενάντια στη διάλυση των κοινωνικών αγαθών,

• στους αγώνες της νεολαίας για να μη ζήσει σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα,

• στον αντιφασιστικό-αντιρατσιστικό αγώνα,

• στις μάχες για τη γη και το περιβάλλον,

• στο κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς που δημιούργησε ήδη μια σημαντική «ρωγμή» στο μέτωπο της αρπαγής της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας από τράπεζες και κράτος, ως αποτέλεσμα του ανυποχώρητου αγώνα χωρίς ημερομηνία λήξης, χωρίς ξεπουλήματα και διαπραγματεύσεις «για το μοίρασμα της φτώχειας μας».

Είναι λοιπόν, ανάγκη των καιρών το πνεύμα του ανυποχώρητου αγώνα να περάσει σ’ όλο το εργατικό και λαϊκό κίνημα και να γίνει επικίνδυνο για την πολιτική τους συνολικά.

Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση παρά μόνο ο αποφασιστικός, αδιαπραγμάτευτος, ανυποχώρητος αγώνας για κάθε ζήτημα, σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε γειτονιά. Με σύνδεση των «μικρών» και καθημερινών μαχών με τη συνολική αντιπαράθεση με την αστική στρατηγική υπέρβασης της κρίσης. Αναγκαίος κρίκος σε αυτήν την προσπάθεια είναι η αναμέτρηση και η ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που ετοιμάζει νέο γύρο επίθεσης με τα 113 «προαπαιτούμενα μέτρα» ενόψει της 3ης αξιολόγησης, με το δικαίωμα στην απεργία να μπαίνει στο στόχαστρο. Με αγωνιστική ταξική ενότητα και το απαραίτητο πρόγραμμα θα ανατρέψουν το αντιδραστικό πλαίσιο της ΕΕ και του Ευρώ.

Είναι απαραίτητος ο σχεδιασμός και η ανάληψη αγωνιστικών, επιθετικών και δυναμικών πρωτοβουλιών για όλα τα ζητήματα, τόσο αυτά που έρχονται αλλά και όλα αυτά που έχουν ήδη επιβάλει με τα ευρωμνημόνια στους εργαζομένους, συνολικά στον λαό και την νεολαία σε όλα τα επίπεδα. Το “μπλοκ της Καμάρας” στην παρούσα φάση δεν έχει διαμορφωμένα χαρακτηριστικά και σταθερή συγκρότηση, δείχνει όμως τις δυνατότητες αυτού του δρόμου. Για πιο μόνιμα χαρακτηριστικά και δομές στη λειτουργίας ενός ταξικού κέντρου αγώνα χρειάζεται να συγκροτηθούν καλύτερα και πιο στέρεα πρώτα από όλα τα αγωνιστικά ταξικά σωματεία, να συνδεθούν με όλες τις αγωνιστικές συλλογικότητες, τις επιτροπές αγώνα που είτε δρουν, είτε εμφανίζονται στη δράση με αφορμή κάποιο θέμα.

Οι αλλαγές που έρχονται θα είναι κατακλυσμιαίες και αν θέλουμε άμεσα να αποκρούσουμε την αντεργατική επίθεση και στη συνέχεια να την ανατρέψουμε θα πρέπει σήμερα να σπάσουμε το φράγμα της απογοήτευσης, των αυταπατών αλλά και των υπαρκτών ανεπαρκειών. Είναι η στιγμή να διαλέξουμε πλευρά. Η ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και διαδήλωση στα εγκαίνια της ΔΕΘ στις 9 Σεπτέμβρη του 2017 με διοργάνωση από ταξικά σωματεία, αγωνιστικές συλλογικότητες και επιτροπές αγώνα θα είναι ένα ακόμα βήμα στο δρόμο της ταξικής ανασυγκρότησης και του ανυποχώρητου αγώνα.

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ για ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ της ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ την Τρίτη 22 Αυγούστου, 7μ.μ., στην ΕΔΟΘ

1. Αγαπητός Θανάσης, δάσκαλος, μέλος Δ.Σ. Β΄ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης, περιφερειακός σύμβουλος Κεν. Μακεδονίας

2. Αδάμου Αντώνης, περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλίας-«Αριστερή Παρέμβαση Θεσσαλίας-ΑΝΤΑΡΣΙΑ για την Ανατροπή»

3. Αλβανούδη Ζωή, μέλος Δ.Σ. Β΄ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

4. Αλεφαντή Μελίνα, μέλος της Attack στην ανεργία και την επισφάλεια

5. Αμπάτης Διονύσης, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών, μέλος του Δ.Σ. της ΟΙΕΛΕ

6. Αντύπας Βαγγέλης, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

7. Αντωνίου Αγγελική, μέλος Γενικού Συμβουλίου της ΟΤΟΕ

8. Αντωνόπουλος Παύλος, καθηγητής, πρόεδρος Ε΄ΕΛΜΕ Αθήνας

9. Αρβανιτάκη Αγγελική, μέλος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας

10. Αρλαπάνου Λένα, ΛΑΝΤΖΑ στον Επισιτισμό – Τουρισμό

11. Αρχοντή Βάνα, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Φιλολογίας, ΕΑΑΚ

12. Ασαλουμίδης Κώστας, πρόεδρος Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια-Σ.Ε.ΕΝ. «Εργατική Αλληλεγγύη»

13. Ασπράγκαθος Αβραάμ, μέλος Δ.Σ. της Εργατικής Λέσχης Κοζάνης

14. Βασιλειάδης Δημήτρης, ελεύθερος επαγγελματίας, Λαϊκή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών

15. Βασιλειάδου Δέσποινα, δασκάλα, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Υπαίθρου Θεσσαλονίκης

16. Βλαχομήτρος Δημήτρης, συνταξιούχος, δημοτικός σύμβουλος Θέρμης

17. Βουρτσάκη Βάνα, πρόεδρος Γ’ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

18. Βραδής Στέλιος, μηχανικός, μέλος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ

19. Γαζάκης Αντώνης, εκπαιδευτικός, πρόεδρος ΔΣ Σχολείου Αλληλεγγύης “Οδυσσέας”

20. Γαλατάς Ζώης, γραμματέας Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Ιωαννίνων

21. Γεωργάκη-Κόλλια Ειρήνη, Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης

22. Γιαϊτζής Μιχάλης, αυτοκινητιστής, μέλος Σωματείου Οδηγών «Ερμής»

23. Γκινούδης Αλέξης, μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ

24. Γκόβας Δημήτρης, βιβλιοϋπάλληλος, μέλος Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής

25. Γκότσης Στάθης, εργαζόμενος Υπ. Πολιτισμού, μέλος ΕΕ ΑΔΕΔΥ

26. Γρηγοριάδου Ισμήνη, πρόεδρος του Συλλόγου Τοπογράφων Χαλκιδικής

27. Δημητριάδης Βλάσης, μέλος ΔΣ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας

28. Δημητρόπουλος Γιάννης, μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Μεταλλειολόγων – Μεταλλουργών ΕΜΠ

29. Διαμαντής Δημήτρης, Αttack Βέροιας

30. Δώδου Λήδα, Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης

31. Ζαγανίδης Χρήστος, πρόεδρος Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, μέλος Γεν. Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ

32. Ζαμπουλάκης Νίκος, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Ηρακλείου «Δ. ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ», αντιπρόεδρος Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Ηρακλείου

33. Ζαχαρόπουλος Αχιλλέας, σπουδαστής ΕΠΑΣ Νεμέας

34. Ζυμάρα Νεφέλη, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Χημικού ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

35. Ηλιάδης Δήμος, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκ-Μηχ. ΑΠΘ

36. Ηλίας Νίκος, μέλος του Δ.Σ. Σωματείου Μετάλλου Ιωαννίνων, μέλος της Γενικής Συνέλευσης αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων

37. Θωμάς Κυριάκος, πρ. μέλος Δ.Σ. Εργατικού Κέντρου Κεφαλονιάς-Ιθάκης, μέλος Δ.Σ. Σωματείου Οικοδόμων Αργοστολίου

38. Θώμου Ιωάννα, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ιστορικού Αρχαιολογικού ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

39. Ιακωβάκης Αχιλλέας, μέλος της Ένωσης Ελλήνων Χημικών

40. Καλημερίδης Γιώργος, δάσκαλος, πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Σύρου-Τήνου-Μυκόνου

41. Καλογρηάς Μένιος, νοσηλευτής, μέλος Γ.Σ. ΕΔΟΘ/ΝΤ ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης

42. Καλουδάς Χρήστος, φοιτητής Ηλεκτρ-Μηχ. ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ

43. Καλούσης Ακρίτας, δάσκαλος, γεν. γραμματέας Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Νίκαιας

44. Καμηλάκης Μανώλης, μέλος της Κεντρικής Διοίκησης Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού Τουρισμού Ξενοδοχείων Αττικής και του Δ.Σ. Ένωσης Υπαλλήλων Ξενοδοχείου Χίλτον

45. Καπακτσής Αλέξανδρος, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Υπαίθρου Θεσ/νίκης

46. Καπακτσής Δημήτρης, μέλος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Υπαίθρου Θεσ/νίκης, αντιπρόσωπος στη Γ.Σ. ΔΟΕ

47. Καπέτης Δημήτρης, φιλόλογος, μέλος Δ.Σ. της Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

48. Καπλανίδου Χρύσα, ταμίας ΕΛΜΕ Χαλκιδικής

49. Καραβιάκος Παναγιώτης, μέλος Δ.Σ. του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

50. Καραγιάννης Μηνάς, αγροτικός γιατρός στο Κέντρο Υγείας Γυθείου

51. Καραγιαννίδης Λάζαρος, αντιπρόεδρος Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Ν. Θεσσαλονίκης

52. Καραγκούνη Βάσω, μέλος Δ.Σ. Ε’ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

53. Καραμήτρου Χρύσα, μέλος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτ. Εκπαίδευσης “Περικλής”

54. Καραμπατζάκης Ηλίας, αγρότης, μέλος Αγροτικού Συνεταιρισμού Αχλαδοχωρίου Πέλλας

55. Καρανίκου Φωτεινή, μέλος Δ.Σ. του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

56. Καρυώτης Δημήτρης, εκπαιδευτικός, μέλος ΔΣ ΟΛΜΕ

57. Κάτσαρης Παναγιώτης, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού «Δήμητρα»

58. Κατσαρού Ιωάννα, πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Λαγκαδά Θεσ/νίκης

59. Κατσέλας Βασίλης, μέλος Δ.Σ. της Εργατικής Λέσχης Κοζάνης

60. Κατσίμπα Γιάννα, μέλος της Επιτροπής Αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, και της Κίνησης Πολιτών Χορτιάτη

61. Κατσίμπα Δάφνη, πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης

62. Κλάδης Διονύσης, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

63. Κλεισιάρης Ζήσης, δικηγόρος, πρ. μέλος Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

64. Κλωνιζάκης Μάρκος, πρόεδρος του ΣΕΙΙΝΑΠ (Σύλλογος Εργαζομένων Ιατρών Ιδιωτικών Νοσηλευτηρίων Αθήνας-Πειραιά

65. Κόγιας Μιχάλης, του μέλος Δικτύου Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων

66. Κόκκινου Μαίρη, νηπιαγωγός, μέλος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αργολίδας

67. Κόλλια Γωγώ, μέλος της ΛΑΝΤΖΑ-Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον επισιτισμό-τουρισμό

68. Κολωνιώτου Αναστασία, μέλος του Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Αργολίδας, αντιπρόσωπος στη Γ.Σ. της ΔΟΕ

69. Κονδύλη – Σαρίκα Φοίβη, μέλος του Δικτύου Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων

70. Κονδυλίδης Γιάννης, μέλος ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

71. Κοντελές Δημήτρης, εκπαιδευτικός, αιρετός ΠΥΣΔΕ Λάρισας

72. Κοντομάρης Σπύρος, μέλος Δ.Σ. Ένωσης Εργαζομένων ΕΠΑ Αττικής

73. Κορδίλας Ξενοφών, μέλος Δ.Σ. Γ’ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

74. Κορκοντζέλου Χριστίνα, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ιστορικού Αρχαιολογικού ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

75. Κοσμοπούλου Φωτεινή, μέλος του Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Λάρισας «Κ. Κούμας»

76. Κοτίνης Χρήστος, γ. γραμματέας Β’ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

77. Κουτσού Πέννυ, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Φιλολογίας ΑΠΘ

78. Κρεασίδης Γιώργος, μέλος Δ.Σ. Α’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, μέλος Γεν. Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ

79. Κωστοπούλου Βάσω, ΕΕΔΙΠ στο ΑΠΘ

80. Λαζαρίδου Μαρία, μεταπτυχιακή φοιτήτρια, μέλος Δικτύου Ανέργων και Επισφαλώς εργαζομένων Θεσσαλονίκης

81. Λαθήρας Γιάννης, χημικός, πρόεδρος Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

82. Λακκοβικιώτης Βαγγέλης, μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Χημείας ΑΠΘ

83. Λιντσούλης Παναγιώτης, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Ιατρικών Επισκεπτών Θεσσαλίας

84. Λιόντος Βασίλης, πρόεδρος ΕΛΜΕ Χανίων

85. Λιτητάρης Αντώνης, Λάντζα-Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον επισιτισμό-τουρισμό

86. Λογοθέτης Νίκος, εργαζόμενος ΒΙΟΜΕ

87. Λούβρου Σοφιάννα, μέλος ΔΣ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

88. Μαγαλιού Μάτα, μέλος Δ.Σ. ΣΤ’ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

89. Μακρόγλου Βίβιαν, άνεργη, Λαϊκή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών

90. Μακρυγιάννης Στέφανος, δάσκαλος, πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Ροδόπης

91. Μανίκας Σταύρος, εργαζόμενος ΕΘΕΛ, μέλος Δ.Σ. ΕΚΑ

92. Μανωλάκου Φωτεινή, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Μολάων

93. Μανωλόπουλος Γιάννης, μέλος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

94. Μαρκάκος Αναστάσιος, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

95. Μαρκάκος Γιώργος, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκ-Μηχ. ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

96. Μαρκέτος Σπύρος, ιστορικός, καθηγητής στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών Α.Π.Θ.

97. Μασούρας Χάρης, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Πολ.-Μηχ. ΑΠΘ

98. Ματζίκος Παναγιώτης, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκ-Μηχ. ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

99. Μητώνας Γιώργος, εργαζόμενος στην ΕΥΑΘ-συνδικαλιστής

100. Μούστος Αλέξης, φοιτήτης Χημ. Μηχανικών ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ

101. Μπαζιργιάννης Βασίλης, μέλος Συλλόγου Μεταπτυχιακών ΠΤΔΕ ΑΠΘ

102. Μπακάλη Χριστίνα, μέλος της Attack στην ανεργία και την επισφάλεια

103. Μπακόλας Δημήτρης, μέλος του Δ.Σ. Σωματείου Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων (παράρτημα Ιωαννίνων)

104. Μπάρκα Ρόζα, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Πολ-Μηχ ΑΠΘ, ΕΑΑΚ,

105. Μπαχτή Άννα, εκπαιδευτικός, μέλος Ε’ ΕΛΜΕ Ανατ. Αττικής, πρώην μέλος Δ.Σ. ΟΛΜΕ

106. Μπέτης Γιώργος, πρώην μέλος Κεντρικής Διοίκησης του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού Τουρισμού Ξενοδοχείων Αττικής

107. Μπινιώρης Νίκος, δημοτικός υπάλληλος, μέλος του Γεν. Συμβουλίου της ΠΟΕ-ΟΤΑ

108. Μπούντρη Σοφία, μέλος Συλλόγου Σπουδαστών Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

109. Μπουτούλη Εύη, μέλος Δ.Ε. Συλλόγου Αδιορίστων Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης

110. Μπρόβα Ελένη, μέλος ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

111. Νάνος Βαγγέλης, πρόεδρος Σωματείου Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηπείρου, μέλος του Δ.Σ. Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας, μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γεωπόνων (ΠΟΣΓ)

112. Νιάκα Φωτεινή, μέλος ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

113. Νικητόπουλος Στέλιος, δημοσιογράφος

114. Νικολοπούλου Κωνσταντίνα, Λάντζα-Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον επισιτισμό-τουρισμό

115. Νικολούδης Δημήτρης, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Λαγκαδά Θεσ/νίκης

116. Ξεφτέρης Χρήστος, μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Μετάλλου Βορείου Ελλάδος

117. Ξιφαρά Μαρία, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζας

118. Ξοπλίδης Παναγιώτης, γραμματέας Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Ν. Θεσσαλονίκης

119. Παντελίδης Ντίνος, αντιπρόεδρος ΣΤ’ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης, μέλος Γεν. Συμβουλίου ΕΔΟΘ/Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ

120. Παπαδόπουλος Δημήτρης, καθηγητής, αντιπρόεδρος ΕΛΜΕ Λάρισας

121. Παπαδόπουλος Θάνος, μέλος του Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών

122. Παπαδοπούλου Ελισάβετ, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Μολάων Λακωνίας «Γ. Ρίτσος»

123. Παπαδοπούλου Μαρία, νηπιαγωγός, μέλος Η’ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

124. Παπαθανασίου Αργύρης, δάσκαλος, μέλος του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.

125. Παπανικολάου Πάνος, γιατρός, γραμματέας της ΟΕΝΓΕ

126. Παπαχρόνης Δημήτρης, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Αρκαδίας

127. Παράσχος Παναγιώτης, μέλος ΔΣ Πανελλήνιου Συλλόγου διπλωματούχων Χημικών Μηχανικών

128. Περιβολάρη Μάγδα, μέλος Δικτύου Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζόμενων Θεσσαλονίκης

129. Πολίτης Στάθης, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Φυσικού

130. Πράσσος Στέφανος, συνταξιούχος, πρ. πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

131. Πρωτογεράκη Κατερίνα, μέλος του Σωματείου Φαρμακευτικών, Ιατροτεχνολογικών και Συναφών Επαγγελμάτων

132. Ρεμπάπης Παναγιώτης, μέλος Δ.Σ ΕΛΜΕ Λάρισας, αναπλ/κός αιρετός ΠΥΣΔΕ Λάρισας

133. Ρέππα Ντίνα, δασκάλα, πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Αθήνας «Αριστοτέλης»

134. Ρηγόπουλος Γιώργος, μέλος Σωματείου Συνταξιούχων «Η Συσπείρωση», Κίνηση Πολιτών Χορτιάτη

135. Ρηγόπουλος Κώστας, Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης

136. Ρηγόπουλος Φραγκίσκος, μέλος Επιτροπής Αγώνα ενάντια στην Εξόρυξη Χρυσού Πολυγύρου

137. Ρίζου Ντορέτα, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ, αντιπρόεδρος Σωματείου Διοικητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

138. Ρίζου Φένια, μέλος της ΛΑΝΤΖΑ στον Επισιτισμό – Τουρισμό

139. Ροζάνα Υρώ, μέλος Συλλόγου Σπουδαστών Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

140. Σαββανάκη Βάσω, μέλος του Σωματείου Φαρμακευτικών, Ιατροτεχνολογικών και Συναφών Επαγγελμάτων

141. Σακαλής Νίκος, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Φοιτητών Φαρμακευτικής ΑΠΘ

142. Σαραϊδάρη Πόπη, μέλος Δ.Σ. Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, μέλος Γ.Σ. ΕΔΟΘ/Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης

143. Σιδηρόπουλος Χρήστος, ηλεκτρολόγος, Λαϊκή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών

144. Σιμηνού Ευαγγελία, νηπιαγωγός, ταμίας Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Λαγκαδά Θεσ/νίκης

145. Σιούτης Σπύρος, πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Περιφερειακής Ενότητας Πρέβεζας περιφέρειας Ηπείρου, μέλος της Ε.Ε του Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Πρέβεζας

146. Σιτέλας Κώστας, μέλος ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων ΕΛΒΟ

147. Σκλήρης Κώστας, μέλος του Συλλόγου Γεωπονικού Παν/μίου Αθήνας

148. Σκοπέτου Νίκη, γραμματέας ΔΣ Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκ-Μηχ. ΑΠΘ

149. Σκουνάκη Αρετή, δικηγόρος, πρ. μέλος Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

150. Σμήλιος Ηλίας, δάσκαλος, πρόεδρος Ζ’ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης, δημοτικός σύμβουλος Αμπελοκήπων-Μενεμένης

151. Σπανούδης Δημήτρης, ταμίας Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

152. Στάγκος Κωνσταντίνος, οργανωτικός γραμματέας Σωματείου Συνταξιούχων Ν. Θεσσαλονίκης «Η Συσπείρωση»

153. Σταυροπούλου Άννα-Μάγια, νηπιαγωγός, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. »Ο Περικλής»

154. Στεφανίδου Σοφία, εκπαιδευτικός, μέλος Γεν. Συμβουλίου ΕΔΟΘ/Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης

155. Στεφούδης Μόρφης, συνταξιούχος δημοτικός υπάλληλος, μέλος Δ.Σ. Σωματείου Συνταξιούχων Ν. Θεσσαλονίκης «Η Συσπείρωση»

156. Τάκη Βούλα, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, Χώρος Αλληλεγγύης Γυναικών

157. Ταλαχούπης Νίκος, εργαζόμενος στην «Κοινωφελή»-8μηνα Δήμου Κιλελέρ Λάρισας, μέλος Δ.Σ. Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας

158. Τζαμαδάνης Γιώργος, πρ. μέλος Δ.Σ. Δικηγορικού Συλλόγου Θεσ/νίκης, ποιητής

159. Τζαμουράνης Δημήτρης, πρόεδρος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

160. Τζέρπος Νίκος, μέλος Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας

161. Τζιουβάρα Ολύβια, μέλος της Attack στην ανεργία και την επισφάλεια (Αθήνα)

162. Τουλγαρίδης Κώστας, εκπαιδευτικός, μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ

163. Τουπλικιώτης Χρήστος, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Παν/μίου Μακεδονίας, ΕΑΑΚ

164. Τρώντσιου Λίτσα, μέλος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης Υπαίθρου Θεσσαλονίκης, αντιπρόσωπος στη ΓΣ της ΔΟΕ

165. Τσελεπίδης Σάββας, μέλος ΔΣ του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Θεσσαλονίκης

166. Τσιαμούρα Ιωάννα, φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ

167. Τσιάνου Μαριάννα, μέλος της Attack στην ανεργία και την επισφάλεια Βέροιας

168. Τσιράκης Βασίλης, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Ιδιωτικών Εκπ/κών Θεσ/νίκης, συγγραφέας

169. Τσολάκης Νίκος, φοιτητής Ηλεκτρ-Μηχ. ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ

170. Τσολακίδης Ηλίας, δάσκαλος, μέλος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Κορινθίας, αντιπρόσωπος στη Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ

171. Φανερωμένος Περικλής, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής ΑΠΘ, ΚΑΡΦΙ-ΕΑΑΚ

172. Χαντζή Μαρία, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Ιδιωτικών Εκπ/κών Θεσ/νίκης

173. Χαριστού Μάρη, φοιτήτρια Χημικού ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ

174. Χεκίμογλου Άκης, μέλος Γενικής Συνέλευσης αντιπροσώπων Εργατικού Κέντρου Θεσπρωτίας

175. Χεκίμογλου Νώντας, σπουδαστής Δομικών Έργων ΤΕΙ Θεσ/νίκης, μέλος ΕΑΑΚ

176. Χοτζόγλου Αλέξαντρος, μέλος ΔΣ Συλλόγου Υποψηφίων Διδακτόρων ΕΜΠ

177. Χρήστου, Δήμητρα, μέλος Σωματείου Φαρμακευτικών, Ιατροτεχνολογικών και Συναφών Επαγγελμάτων

178. Χριστοφόρου Νίκος, δάσκαλος, γραμματέας Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Λαγκαδά, αιρετός ΠΥΣΠΕ Δυτικής Θεσ/νίκης

179. Χτενάς Κώστας, μέλος Γεν. Συμβουλίου Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας







Από pandiera

Από το antigoldgr
Στις κραυγές των προέδρων των Σωματείων εργαζομένων της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ και την ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών προβάλεται η «εγκληματική καθυστέρηση του κ.Σταθάκη να υπογράψει την «ήδη έτοιμη» από πλευράς υπηρεσιών του Υπουργείου του Τροποποιητική Άδεια Εγκατάστασης Ηλεκτρο-Μηχανολογικού Εξοπλισμού του εργοστασίου εμπλουτισμού Σκουριών,με συνέπεια να καθυστερεί η λειτουργία του και να παγώνει η προσληψη μερικών ακόμα εκατοντάδων ατόμων”. Την αλήθεια τη μαθαίνουμε (πάλι) μέσω των ανακοινώσεων της μητρικής ELDORADO στα ξένα χρηματιστήρια.



Aυτό που μαθαίνουμε είναι οτι η Eldorado Gold  έχει μονομερώς τροποποιήσει ριζικά τον εγκεκριμένο σχεδιασμό εξόρυξης στις Σκουριές, και έχει υιοθετήσει νέα μέθοδο απόθεσης των αποβλήτων που οδηγεί στη δημιουργία ενός «βουνού» αποβλήτων στο ρέμα Καρατζά. Τα νέα σχέδια ανακοινώνονται στα χρηματιστήρια και στους μετόχους αλλά όχι στο αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος.

Η εταιρεία έτσι καταργεί συνολικά την ΚΥΑ ΕΠΟ 201745/2011 την έγκριση Τεχνικής Μελέτης Σκουριών με όλα ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑΤΑ τα σχετικά με την εξόρυξη, τον εμπλουτισμό, τα φράγματα και τους χώρους απόθεσης αποβλήτων και προβαίνει στην εφαρμογή νέων, δικής της έμπνευσης. Παραβιάζει επίσης τον βασικότερο όρο της Απόφασης Παραχώρησης του δάσους στις Σκουριές ο οποίος είναι η «πιστή τήρηση των όρων της ΚΥΑ».

Eνώ λοιπόν στις Σκουριές δεν έχει μείνει απολύτως τίποτα «όρθιο» από αυτά που εγκρίθηκαν το 2011, η εταιρεία έχει το θράσος να μιλάει για νομιμότητα και να εγκαλεί το Υπουργείο για την …καθυστέρηση της έγκρισης μιας απλής μελέτης τροποποίησης του Η/Μ Εξοπλισμού!

Τι προβλέπει η ΚΥΑ ΕΠΟ για το “Υποέργο ΣΚΟΥΡΙΏΝ”:

ΕΙΚΟΝΑ 1: Το εγκεκριμένο σχέδιο για τις Σκουριές που καταργήθηκε από την ίδια την εταιρεία

• Στο πρώτο στάδιο, διάρκειας 7 ετών, εξορύσεται το ενοποιημένο ανοικτό όρυγμα (open pit). Tα απόβλητα εμπλουτισμού σε μορφή «πάστας» αποτίθενται πίσω από δύο λιθόρριπτα φράγματα στα ρέματα “Καρατζάς” και “Λοτσάνικο, ύψους 150 μ.
• Μετά το τέλος της επιφανειακής, ξεκινάει η υπόγεια εξόρυξη μέχρι την εξόφληση του κοιτάσματος. Τα αδρομερή απόβλητα χρησιμοποιούνται στη λιθογόμωση και τα λεπτομερή αποτίθενται στο ανοικτό όρυγμα.
• Η επιφάνεια του γεμάτου πλέον ορύγματος καλύπτεται με φυτική γη, φυτεύεται και… επανέρχεται στην «προτέρα κατάσταση».

Το νέο σχέδιο της Eldorado Gold

Το Σεπτέμβριο 2016,  η Καναδική πολυεθνική ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ οτι τροποποιεί το σχέδιο εξόρυξης στις Σκουριές ως εξής:

Φάση 1. συνδυασμός ανοικτής εξόρυξης και υπόγειας εξόρυξης για 9 χρόνια
Φάση 2. Υπόγεια εξόρυξη μόλις ολοκληρωθεί η Φάση 1

Στόχος της εταιρείας είναι να εκμεταλλευτεί νωρίτερα το υψηλής περιεκτικότητας τμήμα του κοιτάσματος που βρίσκεται στα υπόγεια και να αποδώσει νωρίτερα κέρδη στους μετόχους της. Αλλά η τροποποίηση δεν είναι χωρίς συνέπειες: παράταση της επιφανειακής εξόρυξης κατά δύο χρόνια και σημαντική αύξηση της ποσότητας των τελμάτων εμπλουτισμού κατά την πρώτη φάση.

Kαι το Φεβρουάριο 2017 αποκαλύφθηκε (στα χρηματιστήρια πάντα) ένα νέο σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων για τις Σκουριές:



ΕΙΚΟΝΑ 2: Το νέο σχέδιο, με μια ενιαία εγκατάσταση αποβλήτων στον Καρατζά

• Καταργείται η πάστα αποβλήτων (paste disposal) και υιοθετείται η απόθεση ξηρών αποβλήτων σε σωρό (dry stacking).
• Δημιουργείται νέο εργοστάσιο διήθησης (φιλτραρίσματος) για την παραγωγή ξηρών αποβλήτων. Μεταφορά τους με φορτηγά στο χώρο απόθεσης, αφού  με τόσο χαμηλή υγρασία η υδραυλική μεταφορά είναι πλέον αδύνατη.
• Γίνεται συν-απόθεση (co-disposal) των τελμάτων εμπλουτισμού μαζί με στείρα δημιουργώντας, στην κυριολεξία, ένα βουνό αποβλήτων και στείρων με μεγάλες κλίσεις πρανών.
• Καταργούνται τα δύο φράγματα στα ρέματα Καρατζά και Λοτσάνικου – που έχουν υποτίθεται σχεδιασθεί λεπτομερώς και αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά και τεχνικά – και αντικαθίστανται από μία ενιαία εγκατάσταση απόθεσης στον Καρατζά. Αυτή θα πρέπει να χωρέσει όλα τα απόβλητα της πρώτης φάσης, τα οποία όχι μόνο δεν μειώνονται με το νέο σχεδιασμό αλλά αυξάνονται.Ένα χαμηλό λιθόρριπτο ανάχωμα (!) θα συγκρατεί το «βουνό» των αποβλήτων και των στείρων που θα αποτεθεί από πίσω.

Η Eldorado«αποφασίζει και διατάζει»

Μια τέτοια συνολική ανατροπή δεν “αποφασίζεται” απλά από την εκμεταλλεύτρια εταιρεία. Απαιτεί νέα ΜΠΕ, νέα ΑΕΠΟ, νέες τεχνικές μελέτες και νέες εγκρίσεις τους. Απαιτεί πρώτα και κύρια την ακύρωση της Απόφασης του Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης για παραχώρηση του δάσους στις Σκουριές, λόγω της κατάφωρης παραβίασης των όρων της και την έκδοση νέας.

Το νέο σχέδιο έχει προχωρήσει μέχρι το στάδιο του λεπτομερούς σχεδιασμού αλλά η εταιρεία δεν έχει υποβάλει καμία αίτηση στο ΥΠΕΝ για την αδειοδότησή του. Αλλά στα χρηματιστήρια και στους μετόχους ανακοινώνει οτι έχει ξεκινήσει την εφαρμογή του νέου σχεδίου, παρά το οτι δεν έχει λάβει οποιαδήποτε σχετική έγκριση!

Στα αποτελέσματα 2ου τριμήνου, 27.ο7.2017, η Eldorado ανακοίνωσε για τις Σκουριες ότι:

«Ξεκίνησε ο καθαρισμός από τα δέντρα στην περιοχή του φράγματος αποβλήτων και συνεχίστηκε η κατασκευή δρόμου πρόσβασης δια μέσου της βάσης του φράγματος, μαζί με εργασίες-κλειδί για την έναρξη κατασκευής του αναχώματος τελμάτων. Χωματουργικές εργασίες συνεχίζονται επίσης στη θεμελίωση των παχυντών και στο «βουνό» των αποβλήτων, αμφότερα κοντά στο βαθμό αποπεράτωσης στο τέλος του τριμήνου».

Ο ορισμός του θράσους δηλαδή, ο οποίος επισφραγίζεται από τις ανακοινώσεις των δύο εταιρειών, τα ρεπορτάζ των ΜΜΕ και τις κραυγές των προέδρων των Σωματείων των εργαζομένων: «Ο υπουργός ΠΑΡΑΝΟΜΑ δεν υπογράφει την έτοιμη Η/Μ εξοπλισμού για να λειτουργήσει αμέσως το Έργο Σκουριών»!Μια άδεια που βασίζεται στην Έγκριση Τεχνικής Μελέτης Σκουριών η οποία όμως, με το νέο σχέδιο της εταιρείας, ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ.

Τι επέβαλε τις αλλαγές;

Η μετάβαση στην “ξηρή” απόθεση επιβλήθηκε από την βέβαιη ανεπάρκεια των αδειοδοτημένων χώρων απόθεσης Καρατζά και Λοτσάνικου για την απόθεση των αποβλήτων εμπλουτισμού με τη μορφή “πάστας”, πυκνότητας 72% και υπό γωνία κλίσης (beach slope) 10,5%. Όπως και με το flash smelting, η αρμόδια για την περιβαλλοντική αδειοδότηση υπηρεσία του Υπουργείου ενέκρινε με κλειστά μάτια μια πρόταση που δεν υποστηριζόταν από δοκιμές αλλά ούτε καν από τη βιβλιογραφία. Το πρόβλημα επισημάνθηκε εκ των  υστέρων από την αρμόδια τεχνική υπηρεσία του ΥΠΕΝ που ρητά απαγόρευσε την κατάληψη επιπλέον χώρου για απόθεση αποβλήτων.

Η απόθεση αφυγρασμένων τελμάτων σε σωρούς (dry stack tailings) προβάλλεται ως best practice (όπως παρουσιαζόταν και η απόθεση σε “πάστα” το 2010-2011) αλλά, συμφωνα με τους ειδικούς, καμμία τέτοια εγκατάσταση τελμάτων δεν έχει δοκιμαστεί αρκετά στο χρόνο και, κυρίως, δεν έχει δοκιμαστεί σε κάποιο σημαντικό σεισμικό γεγονός.

Όταν η εταιρεία αποφασίσει να την παρουσιάσει και εδώ, θα την παρουσιάσει ως «βελτίωση» του σχεδίου, επειδή δήθεν θα μειώσει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα αφού αντί για δύο χώρους απόθεσης θα γίνει ένας. Αλλά η εταιρεία έχει λόγο που μίσθωσε το Λοτσάνικο από τους καλόγερους της Μονής Ιβήρων και ήδη εκτελεί εκεί μεγάλης κλίμακας εργασίες – και δεν είναι για να το διατηρήσει ως δάσος. Στην πραγματικότητα, δημιουργεί χώρο για τα απόβλητα που θα προκύψουν από την εξόρυξη των άλλων πορφυρικών κοιτασμάτων της περιοχής (Φισώκα, Τσικάρα κλπ) που ήδη τα διαφημίζει στους μετόχους. Το κόκκινο σημάδι – πορφυρικό κοίτασμα – κάτω δεξιά στο χάρτη είναι η περιοχή «Κυράτσα», μόλις 3 χιλιόμετρα έξω από την Ιερισσό, στην οποία θα αναφερθούμε ξανά.



Το Παρατηρητήριο καταθέτει ΑΝΑΦΟΡΑ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ για όσα πιο πάνω δημοσιεύουμε,προς τον Υπουργό κ.Σταθάκη και όλους τους αρμόδιους.

Ακόμα ένας εργάτης άφησε την τελευταία του πνοή στον αγώνα για το μεροκάματο στο Ορυχείο Καρδιάς.

Ο άτυχος 35χρονος εργαζόμενος, πατέρας δυο ανήλικων παιδιών από την Πτολεμαΐδα, καταπλακώθηκε από Κλαρκ το οποίο χειριζόταν για τη συναρμολόγηση πέδιλων ερπύστριας ηλεκτροκίνητου εκσκαφέα.

Ο άτυχος εργαζόμενος δούλευε σε εργολάβο ο οποίος έκανε δουλειές για λογαριασμό της ΔΕΗ.

Το δυστύχημα έγινε σήμερα (19/8/2017) το πρωί, 9 η ώρα.

Έρευνες για τις αιτίες του δυστυχήματος διενεργεί η αστυνομία και ο Τομέας Πρόληψης Ατυχημάτων της ΔΕΗ ενώ αναμένεται και Επιθεωρητής από τη Θεσσαλονίκη υπεύθυνος της Επιθεώρησης Μεταλλείων Βόρειας Ελλάδας.







Πηγή: kokinokamini.blogspot.gr

Ανοικτοί για το κοινό 23 φάροι
Θα δοθεί η δυνατότητα επίσκεψης από το κοινό (από τις 10.00 έως 20.00) σήμερα Κυριακή 20 Αυγούστου 2017, στο πλαίσιο εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Φάρων.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης οι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα να ενημερωθούν αναφορικά με την σημασία των Φάρων και των υπολοίπων ναυτιλιακών βοηθημάτων στη Ναυσιπλοΐα καθώς και για την προσφορά των Φαροφυλάκων.

Στους ακόλουθους Φάρους:

Αγ. Νικόλαος - Κέα

Ακρωτήρι - Θήρα

Αρκίτσα - Φθιώτιδα

Μουδάρι - Κύθηρα

Βρυσάκι - Λαύριο

Γερογόμπος - Κεφαλλονιά

Γουρούνι - Σκόπελος

Δρέπανο - Πάτρα

Δρέπανο- Χανιά

Κασσάνδρα - Χαλκιδική

Κατάκολο - Ηλεία

Κερί - Ζάκυνθος

Κρανάη - Γύθειο

Μεγάλο Έμβολο - Θεσσαλονίκη

Μελαγκάβι - Λουτράκι

Πλάκα - Λήμνος

Κόρακας - Πάρος

Κοκκινόπουλο - Ψαρά

Αλεξανδρούπολη - Αλεξανδρούπολη

Ταίναρο - Λακωνία

Κόπραινα- Άρτα

Κακή Κεφαλή - Χαλκίδα

Μονεμβασιά - Λακωνία






ΑΠΕ

Ο κωμικός ηθοποιός Ντικ Γκρέγκορι, που είχε λάβει ενεργό μέρος στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής τη δεκαετία του 1960, πέθανε σε ηλικία 84 ετών, ανέφερε ο γιος του το Σάββατο σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

«Με απέραντη λύπη η οικογένεια Γκρέγκορι επιβεβαιώνει πως ο πατέρας μας, ο κωμικός θρύλος και ακτιβιστής για τα πολιτικά δικαιώματα, ο Ντικ Γκρέγκορι, έφυγε απόψε στην Ουάσινγκτον», έγραψε ο γιος του, Κρίστιαν, στο Instagram.

Ο Γκρέγκορι, που είχε γεννηθεί στο Σεντ Λίουις του Μιζούρι, έκανε την πρώτη δυναμική είσοδο στη stand-up comedy όταν ο ιδρυτής του Playboy Χιου Χέφνερ τον είδε να παίζει και τον προσέλαβε για να δίνει παραστάσεις στο νάιτ κλαμπ του οποίου ήταν ιδιοκτήτης, στις αρχές της δεκαετίας του 1960.

Τα κείμενα του Γκρέγκορι ως κωμικού εστίαζαν στις φυλετικές προκαταλήψεις και άνοιξαν τον δρόμο σε άλλους αφροαμερικανούς κωμικούς. Εξέδωσε διάφορα άλμπουμ και εμφανίστηκε σε τηλεοπτικά τοκ σόου.

Έλαβε επίσης μέρος σε διαδηλώσεις για την προάσπιση των πολιτικών δικαιωμάτων και ήταν φίλος του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ο Γκρέγκορι είχε φυλακιστεί στο Μπέρμιγχαμ της Αλαμπάμα μετά τη σύλληψή του στη διάρκεια μιας διαδήλωσης το 1963.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο Γκρέγκορι εγκατέλειψε τη stand-up comedy για να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στον πολιτικό ακτιβισμό και στη δεκαετία του 1980 στράφηκε κυρίως στην προώθηση της υγιεινής διατροφής.



ΑΠΕ

---

Από τον Γιώργο Μουργή
Αναδημοσίευση από nostimonimar.gr

Ο Νικόλαος Ασημόπουλος, ο πρωτότοκος. του Λάζαρου και της Μαρίκας, γεννιέται στις 20 Αυγούστου του 1949 στην Θεσσαλονίκη. Αμέσως μετά τη γέννηση η οικογένεια του επιστρέφει στο μόνιμο τόπο διαμονής της, τη Κοζάνη.

«Νικόλας Άσιμος, ουχί Νίκος, ουδέ Νικόλαος. Νικόλας και το “Άσιμος” με γιώταΟυχί Ασίμος, ουδεμίαν σχέσιν έχω με τον Ισαάκ Ασίμωφ.

Τώρα θα μου πεις, γιατί το “Άσιμος” με γιώτα.

Γιατί, όταν λέμε “ο τάδε είναι άσημος τραγουδιστής”, η λέξη “άσημος” παίζει το ρόλο επιθετικού προσδιορισμού στη λέξη “τραγουδιστής” και γράφεται με ήτα.

Ενώ το “Άσιμος” είναι όνομα ή καλύτερα επώνυμο και ουχί επιθετικός προσδιορισμός του εαυτού μου».

Το γνήσιο λαϊκό καλλιτεχνικό ταμπεραμέντο και οι προσωπικές ανησυχίες ασφυκτιούν εγκλωβισμένα στα «τείχη» της επαρχιώτικης κοινωνίας και τουΒαλταδώρειου Γυμνασίου Αρρένων Κοζάνης. Δημιουργούν ποιητική αδεία, τον αντίλαλο μιας προϋπάρχουσας μουσικής αναρχίας με κίνδυνο να παραμείνει ανέκφραστη, στα πρόθυρα ισοπέδωσης από το μικροαστικό περιβάλλον της πόλης.

Καταπιέζεται από την πνευματική στενότητα των ηθικοπλαστικών παραδόσεων, βρίσκοντας διέξοδο στη λογοτεχνία, την ποίηση, τη μουσική, γράφοντας παράλληλα τα πρώτα δικά του ποιήματα.

«Συχνά με ρωτούσανε αν είμαι καλλιτέχνης,
εγώ απάνταγα πως ναι, αλλά δεν κάνω τέχνη.
Προσπαθώ να δημιουργήσω τις συνθήκες για να κάνουμε και τέχνη».

Στο γυμνάσιο πια τον απασχολεί μόνο η ελευθερία που του προσφέρει  η γυμναστική το ποδόσφαιρο και το άλμα εις ύψος. Εγκαταλείποντας ουσιαστικά το σχολικό διάβασμα διακρίνεται στο πέταγμα του κορμιού του, σαν συμβολισμός που θα ακολουθήσει ο νους η ψυχή και το μυαλό του τα επόμενα χρόνια.

Η αντισυμβατική αναποδιά του ακόμα και στους«Διασχολικούς Αγώνες Στίβου Δυτικής Μακεδονίας», καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση στο αγαπημένο του αγώνισμα δεν τον αφήνει σε ησυχία, καθώς αρνείται επιδεικτικά στην απονομή να φορέσει  στο κασκορσέ της φανέλας, το ακρωνύμιο του Λυκείου Αρρένων Κοζάνης,«ΛΑΚ».

Ας πούμε η απαρχή του κλισέ «δεν γουστάρω ταμπέλες» μάγκες, την ίδια στιγμή εκεί γύρω στα δεκαοχτώ του χρόνια, που επιβάλει το ψευδώνυμο «Άσιμος»  και ακροθιγώς υπογράφει την αντίφαση για τη χρήση της δικής του ταμπέλας.



Αν στην επιστημονική θεωρία ο ορισμός πως ο άνθρωπος δεν γεννιέται με προϋπάρχουσες, έμφυτες γνώσεις, αλλά η γνώση του αποκτάται μέσω της εμπειρίας και αντίληψης του, κολλήσεις και το Νίκολας, τότε στις μαρκίζες των δρόμων που επέλεξε να τραγουδά, σχηματίζεται ολοκληρωμένα το όνομα ΝίκολαςΆσιμος φωτισμένο από τους σκοτεινούς άγραφους πίνακες αυτής της καλλιτεχνικής, ολιστικής συνείδησης.

Το «alter ego» ενός«tabularasa»της μουσικής που γεννήθηκε από το εμπειρισμό, την πειραματική διάνοια και μια ξεκούρδιστη κιθάρα. 

Χωρίς να μάθουμε πότε το γιατί, το 1966 αποφασίζει να στείλει προς δημοσίευση στην εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος» τους στίχους του γαλλικού τραγουδιού «Monsieur Cannibal», εν είδει σατυρικής «μετάφρασης», στη στήλη που φιλοξενεί θέματα για νέους.

Επηρεασμένος μάλλον από την εφηβική του αγάπη της ποίησης του Γιώργου Σουρή επιχειρεί να δημοσιοποιήσει τον μοναδικό τρόπο που σκάρωνε σατιρικούς στίχους πάνω σε μελωδίες ξένων επιτυχιών της εποχής,

Την επιμέλεια της στήλης είχε, ο μετέπειτα χουντοδημοσιογράφος, Νίκος Μαστοράκης που απαξιωτικά τον «προγκάει» με δημόσια απάντηση.

Κάτι σαν εκείνο με το «βοσκό που προγκάει το λύκο» μπας και σώσει το τομάρι του και τα πρόβατα.

Ο Άσιμος σαν γνήσιος λύκος που αποζητά δυο άνοιξες στο γύρισμα των εποχών, απομακρύνοντας τον χειμώνα, γράφει μια τετρασέλιδη απάντηση με κατάληξη τρία κοροϊδεύτηκα τετράστιχα και την υπογραφή γνησιότητας με το επινοημένο ψευδώνυμο, σημείο αναφοράς πλέον στο διηνεκές του μουσικού χρόνου.

Αυτό το παράξενο άπειρο της διαχρονικής ουσίας των στίχων και της μουσικής απλωταριάς που μας άφησε ο Νίκολας Άσιμος.



Έξω από φόρμες και κανόνες σαν σκιά που κουβαλάει ακόμα η Καλλιδρομίου με τα σκαλοπάτια όπως οδηγούν στο λόφο του Στρέφη από τη σύντομη παραμονή του.

Κι όσο το ξύλο έπεφτε στο κορμί του κάθε τρεις και λίγο στα κρατητήρια της χούντας άλλο τόσο το γειωμένο ελατήριο τον πετούσε στα σύννεφα της έμπνευσης να γράφει τραγούδια ερωτικώς επαναστατικά ή επαναστατικώς ερωτεύσιμα.

«Πολεμάτε κοιμισμένα
Κι είστε σα μαρμαρωμένα.
Πώς να φτάσετε σε μένα
Που κατέχω τα κρυμμένα.
Γρηγορείτε να με βρείτε
Αλλά κι εθελοτυφλείτε.
Είμαι αόρατος για σένα
Ορατός μόνο για μένα».

Η θεωρία που θέλει τον Νικόλα Άσιμο να παραμένει μοναχικός λύκος στους δρόμους των Εξαρχείων ή στις μπουάτ της Πλάκας με τη κιθάρα του, αποτελεί μονοσήμαντη εκδοχή της ιδιότροπης μουσικής μοναχικότητας που τον διέκρινε.

Ο Άσιμος ήταν ένα μουσικό μπουλούκι από μόνος του. Ένα μουσικό ασκέρι, χωρίς ατζέντηδες, δισκογραφικές εταιρείες, μεσάζοντες.

Διαμεσολαβούσε αφ εαυτού  με το κοινό που αυτός επέλεγε, για το κοινό που αυτός γούσταρε, έχοντας απόλυτη γνώση ότι τα φράγκα είναι η σιρμαγιά μόνο για τον παρόντα χρόνο, προϊόν προς αυθημερόν κατανάλωση.



Η παρακαταθήκη της πορείας στο μουσικό μονοπάτι, το σημαντικό σημείο αναφοράς και προσδιορισμού της τέχνης του, με σημεία στίξης, άγραφες παρτιτούρες ιδιωτικής κατασκευής του μυαλό του για δημόσια χρήση, τροφή ψυχής και νου. Και σε αυτό το φαγοπότι είχε τους δικούς του καλεσμένους. Ταυτόχρονα είχε και πολλούς κλασμένους, μόνο που σαν καλός οικοδεσπότης ποτέ δεν τους ξεσυνορίστικε στα σοβαρά,  παρά μόνο με τα τραγούδια του.

«Πάντως παρ’ όλο που δεν αισθάνομαι, ιδιοκτήτης των τραγουδιών μου,
όσον αφορά τις εταιρίες και τους λοιπούς ραδιοφωνοτηλεοπτικούς,
τους απαγορεύω την εκμετάλλευση των τραγουδιών μου, αν τύχει κι επιτρέπονται και γίνουνε ποτέ της μόδας. Κι όταν το λέω το εννοώ ακόμα και πεθαμένος.
Εκτός αν εγώ αλλάξω γνώμη».

Το ποιητικό σημείο στίξης μετά μουσικής μιας ενδελεχούς πολιτικής κυοφορίας στον εφαρμοσμένο χρόνο της αναρχικής ημιπαραμονής του στον πλανήτη. Ο αναρχικός επιθετικός προσδιορισμός της τέχνης του δρόμου.

Ένα κόμμα, μια τελεία, ένα θαυμαστικό μια τονική παρανόηση, άλλοτε στη τάστα της κιθάρας, άλλοτε στη πένα όπως ζωγράφιζε τις χορδές κι άλλοτε στη συγχορδία της ποίησης που ξεστόμιζε αυτοσχεδιαστικά.

Όχι ναρκισσιστικά, όχι επιτηδευμένα, ούτε καν επιμελώς ατημέλητα.

Τα τραγούδια του Άσιμου,  εν δυνάμει μουσικές πρόζες, παραμένουν επίκαιρα αναλλοίωτα όσο και τα λόγια του, στο βαθύ χάσμα που τα χωρίζει από την μουσική παραβιομηχανία αλλά και το κοινωνικό – πολίτικο γίγνεσθαι.
Ίσως ουτοπικά αταυτοποίητα, στρατευμένα στο δικό του «ακαπέλα» καημό και πόνο της διαφορετικότητας, δεν σκιάχτηκαν ούτε από το αντιδραστικό του χαρακτήρα που ήθελαν να τον παρουσιάζουν. Προσομοιάζουν, ίσως πιο ώριμα να ακουστούν «εν τη απουσία του», εντός της σημερινής εκδοχής τους μέσω του κληρονομικού χαρίσματος,  που δεν έμελλε να χαϊδέψει  μικροαστικά αυτιά αλλά  ξεσκονίζοντας μυαλά και συνειδήσεις, αφοπλιστικά προς την αφύπνιση.

«Κάποτε θα με διαβάσεις ίσως, θ’ ακούσεις τα τραγούδια μου, θα με κατανοήσεις. Αλλά δε θα ‘μαι πια εγώ. Θα ‘ναι αυτή η μάσκα που φορούν στους πεθαμένους. Όσους τους χρησιμοποιούν μετά το θάνατό τους, όταν οι ίδιοι δεν υπάρχουν».

Το 1981 γράφει και κυκλοφορεί μόνος, χωρίς την υποστήριξη των εκδοτικών οίκων της εποχής, το βιβλίο «Αναζητώντας Κροκανθρώπους» με την αφιέρωση: «Τούτο το βιβλίο το αφιερώνω στον Σαλόκιν Σόμισα, στον άνθρωπο που μου ‘δωσε τη γνώση στο να κάτσω να το γράψω και να το τυπώσω».

Ο «Σαλόκιν Σόμισα» είναι ο δεύτερος συγγραφέας του βιβλίου, δηλαδή η αντανάκλαση του «Νικόλας Άσιμος» στο καθρέφτη των δικών μας ψευδαισθήσεων. Αλλά φευ μόνο ο Άσιμος  θα έγραφε το όνομα του ανάποδα  όχι από  συστολή στην αυτοαφιέρωση. Αλλά ως γνήσιος εφευρέτης μια  λέξης που μοναδικά εξέφρασε το ολόδικο του «Κ-Ροκ» στην αναζήτηση των ολόδικων του  «Κ-Ροκανθρώπων».



Άφησε πίσω μόλις μετά από 39 χρονιά ζωής, διαμαντένια τραγούδια, ένα βιβλίο μια κόρη και ένα μεγάλο μουσικό και ποιητικό «κρακ».  Απόηχος μια σπασμένης τζαμαρίας στους δρόμους των Εξαρχείων, αποτύπωμα για έναν άλλο κόσμο ασύμβατης δοξασίας, μεταποιημένο από τον ιδεαλιστικό αντικομφορμισμό σε αληθινή ζωή. Ενίοτε χορεύει πάνω στα χνάρια της μορφοποιημένης αντισυμβατικότητάς, της ίδιας υπερβατικής εκδοχής της μουσικής παρουσίας παρά την απουσία του, εν άγνοια μας αλλά εν πλήρει συνειδήσει, ότι ο άνθρωπος Νικόλας Άσιμος υπήρξε όπως ακριβώς το «Υπάρχω» του  Στέλιου Καζαντζίδη.

Το 1995 ο Στέλιος Καζαντζίδης περιέλαβε ένα τραγούδι με τίτλο «Ο Φίλος μας» στο δίσκο «Τα βιώματά μου», σε στίχους Λευτέρη Χαψιάδη και μουσική Θανάση Πολυκανδριώτη. Το τραγούδι αυτό, όπως σημειώνεται στο εξώφυλλο του δίσκου «είναι αφιερωμένο στον Νικόλα Άσιμο.

Τον καλλιτέχνη και άνθρωπο που έζησε και αμφισβήτησε με συνέπεια και πίστη αυτόν τον κόσμο της βαρβαρότητας».

«Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω;
Κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω.
κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου `ρθει κατεβάζεις
μην θαρρείς πως με ταράζεις».

Αρχίζει το νέο πρωτάθλημα της Super League και η διοργανώτρια αρχή αποφάσισε να μην διεξαχθούν αγώνες πλέι οφ κατά τη σεζόν 2017-18.
Επίσης, έγινε γνωστό ότι στη συνεδρίαση της έκτακτης γενικής συνέλευσης και του διοικητικού συμβουλίου του συνεταιρισμού εγκρίθηκε η συμφωνία με τη Nova για τα τηλεοπτικά.

Η σχετική ανακοίνωση της Super League έχει ως εξής:

«Κατά τη σημερινή συνεδρίαση της Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης και του Διοικητικού Συμβουλίου της Super League λήφθηκαν, μεταξύ άλλων, οι ακόλουθες αποφάσεις:
 
1/ Εγκρίθηκε ομόφωνα το συνοπτικό πρόγραμμα αγώνων του Α' Γύρου του Πρωταθλήματος Super League Σουρωτή.
 
2/ Εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία (μειοψήφισε η ΠΑΕ Παναιτωλικός) η υπογραφή του μνημονίου συνεργασίας με τη Forthnet/Nova.
 
3/ Αποφασίστηκε ομόφωνα ότι δε θα διεξαχθούν αγώνες κατάταξης (play off) κατά την αγωνιστική περίοδο 2017-18.
 
4/ Στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΠΟ εξελέγησαν οι κ.κ. Τ. Αγραφιώτης, Ε. Ασλανίδης, Μ. Γκαγκάτσης».

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δήλωσαν πόλεμο κυρώσεων στη Ρωσία και συνεχίζουν να ασκούν εμπορική πίεση στην Κίνα. Δεν αποκλείεται ότι οι ΗΠΑ θα περιορίσουν την προμήθεια προϊόντων χάλυβα από την Κίνα.    
Σε αντάλλαγμα, η Μόσχα και το Πεκίνο σκοπεύουν να καταργήσουν το αμερικανικό δολάριο σε αμοιβαίες συμφωνίες εντός του πεδίου εφαρμογής του οργανισμού BRICS. Η κίνηση θα σηματοδοτήσει το τέλος της εποχής της αδιαίρετης οικονομικής κυριαρχίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στον κόσμο.    Μόλις το Κογκρέσο των ΗΠΑ ενέκρινε ένα πακέτο νέων κυρώσεων κατά της Ρωσίας, ο Υφυπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Σεργκέι Ριάμπακ, εξέδωσε μια τρομερή προειδοποίηση στην Ουάσινγκτον.    «Οι κυρώσεις των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας θα ενθαρρύνουν μόνο τη Ρωσία να δημιουργήσει ένα εναλλακτικό οικονομικό σύστημα, στο οποίο δεν θα χρειαστούν δολάρια», δήλωσε ο ρώσος διπλωμάτης. 

Είναι ενδιαφέρον ότι η δήλωση έγινε την παραμονή της διήμερης συνόδου κορυφής των υπουργών εμπορίου BRICS, η οποία άνοιξε την 1η Αυγούστου 2017 στη Σαγκάη. Αυτή η οργάνωση, η οποία περιλαμβάνει τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Αφρική, γίνεται ένα ισχυρό αντίβαρο στην Ομάδα των Επτά.

Σήμερα, οι χώρες BRICS αντιπροσωπεύουν το 26% του εδάφους της Γης, το 42% του παγκόσμιου πληθυσμού (σχεδόν τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι) και το 27% του παγκόσμιου ΑΕΠ.    Σύμφωνα με τις προβλέψεις των εμπειρογνωμόνων, το μερίδιο των χωρών BRICS θα αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 40% του παγκόσμιου ΑΕΠ έως το 2050.     Ωστόσο, οι υπουργοί εμπορίου του BRICS επέλεξαν να μην τοποθετήσουν το άλογο πριν το κάρο.     Ο υπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης της Ρωσίας Maxim Oreshkin δήλωσε ότι οι χώρες του BRICS, ιδίως η Ρωσία και η Κίνα, ενδέχεται να μεταβούν σε συναλλαγές  με εθνικά νομίσματα ήδη στο εγγύς μέλλον. Ο υπουργός είπε επίσης ότι ο εμπορικός κύκλος εργασιών μεταξύ Ρωσίας και Κίνας μπορεί να φθάσει τα 200 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2020.     Εν τω μεταξύ, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της Σαγκάης, οι υπουργοί συζήτησαν ευκαιρίες για τη δημιουργία ενός νέου νομισματικού συστήματος που θα απέκλειε τη χρήση του δολαρίου ΗΠΑ. Το 2015, ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είπε ότι η Ρωσία επέλεξε διακανονισμούς με  εθνικά νομίσματα και δημιούργησε συνάλλαγμα νομισμάτων με αρκετές χώρες.

   Σήμερα, όχι μόνο η Ρωσία χρειάζεται να αποφύγει το δολάριο – η χώρα πρέπει να εξασφαλίσει οικονομική ανεξαρτησία από τη Δύση. Οι χώρες BRICS έχουν συντονίσει τις βασικές αρχές των εργασιών της Τράπεζας Νέας Ανάπτυξης, που θεωρείται αντιστάθμισμα της Παγκόσμιας Τράπεζας, όπου οι Αμερικανοί καθορίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού.

Επιπλέον, η Ρωσία θεωρεί ότι υπάρχει δυνατότητα δημιουργίας ξεχωριστού συστήματος πληρωμών παρόμοιο με το SWIFT.    Περισσότερες από 300 ρωσικές τράπεζες έχουν μετατραπεί σε εναλλακτική λύση στη SWIFT – το σύστημα γνωστό ως SPFS (Σύστημα Μεταφοράς Οικονομικών Μηνυμάτων). Η Elvira Nabiullina, Πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας, δήλωσε: «Απειλές εκφράστηκαν ότι η Ρωσία θα μπορούσε να αποκοπεί από τη SWIFT. Έχουμε ολοκληρώσει τις εργασίες στο δικό μας σύστημα πληρωμών και αν συμβεί κάτι, όλες οι λειτουργίες σε μορφή SWIFT θα λειτουργήσουν μέσα στη χώρα.»

Μία από τις βασικές προϋποθέσεις για τη μετάβαση των συναλλαγών  σε εθνικά νομίσματα είναι η σταθερότητα των εθνικών νομισμάτων των μελών του BRICS. Η συναλλαγματική ισοτιμία του ρωσικού ρούβλι μπορεί να μειωθεί λόγω των σχετικά χαμηλών τιμών του πετρελαίου παγκοσμίως (μέσα σε 52 δολάρια το βαρέλι).

Οι ασταθείς συναλλαγματικές ισοτιμίες των εθνικών νομισμάτων δεν είναι το μόνο εμπόδιο για την απομάκρυνση του αμερικανικού δολαρίου σε αμοιβαίες συναλλαγές.

   Οι χώρες BRICS αντιπροσωπεύουν μόνο το 10% του παγκόσμιου εμπορίου. Ως εκ τούτου, η συμμαχία πρέπει να αυξήσει τους δείκτες του αμοιβαίου εμπορίου.

   Η Μόσχα και το Πεκίνο έχουν ήδη εισαγάγει αμοιβαίες διευθετήσεις σε γουάν (yuan). Η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας άνοιξε το πρώτο της εξωτερικό γραφείο στο Πεκίνο.

Έτσι, ο πόλεμος των κυρώσεων κατά της Ρωσίας εδραιώνει και ενισχύει τις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας, Κίνας και άλλων μελών του BRICS.



Αναδημοσίευση anastoxasmoi.gr

πηγή:Aydin Mehtiyev /Pravda.Ru